Фота: picnichok_eco
– “Хадзіць па Бабруйску стала “весялей”. Горад захлынуўся ў хвалі атрутна-маляўнічага ўбоства. Мужчына з прапітым тварам прапаноўваў усе варыянты “ад рубля… і самыя “шыкоўныя” ад пяці…”
Фотаздымак іранічны. Я ўявіла, што гэты букет мне падарыў мужчына. Ці мае дзеці. А вы б асмеліліся падарыць такое актору ў тэатры?”
– разважае Юлія Саковіч.
Вось яе думкі і парады:
Хтосьці напісаў у фэйсбуку: “мёртвае мёртвым”. Гучыць, так? Але калі разабрацца, пластыкавыя кветкі –апафеоз перабудовы, гэта зусім маладая традыцыя. Чаму гэтае “ўбоства” так хутка заваявала папулярнасць сярод нашых людзей?
А вось што было традыцыйным (у залежнасці ад рэгіёну):
– крышылі на месцы пахаванняў булку, яйка, часам яечню
– слалі на магілу абрус, размаўлялі, “галасілі”, але без спіртнога
–на магілы прыносілі нітачкі, стужкі, ручнікі, або фартухі – калі пахаваная жанчына (такім чынам для нябожчыкаў спраўлялі патрэбу ў новай вопратцы).
То бок, штучныя кветкі на могілках не адпавядаюць нашым традыцыям.
Кожны год беларусы прыносяць на могілкі мільён пластыкавых кветак (!), гэта дзясяткі тон шкодных рэчываў, якія трапляюць у ваду, глебу, паветра!
Чым можна замяніць пластыкавыя кветкі?
– калі на могілках магчыма высадзіць кусты або цыбульныя кветкі, скарыстайцеся гэтым
– букеты з сухацветаў
– стужка з натуральных матэрыялаў (у крамах «Лента» прадаюцца нават адмысловыя, рытуальныя)
– жывыя кветкі, зрэзаныя
– кветкі ў вазонах
– папяровыя кветкі
Таксама Юля прапанавала чытачам пакідаць у каментарах свае варыянты альтэрнатывы пластыку. Вось што ёй напісалі:
“Успаміны дзяцінства – гэта кветкі з паперы, якія бабуля апускала ў гарачы воск. Пасля такой апрацоўкі папяровыя кветкі доўга служылі”.
“Упрыгожваем шклянымі падсвечнікамі”.
“Можна паставіць шкляныя лампадкі ды мяняць у іх свечкі. Можна выкарыстоўваць габрэйскі вопыт і прыносіць каменьчыкі. Дарэчы, у старажытнасці так рабілі і беларусы. Атрымліваліся маленькія курганчыкі з камення”.
“Мы купляем некалькі жывых кветак”.
“Мы ўжо гады тры як адмовіліся ад пластыкавых кветак на могілкі. Пасадзілі на дарагія нам магілы кветкі, тыя разрастаюцца і ўпрыгожваюць месца”.
“Неяк я зрабіла шмат папяровых кветак на драўляных палачках для сушы. Знайшла ў ютубе. Накруціла шыкоўных ружаў. Ясна, што яны нядоўга стаяць, алё тады гэта быў першы крок для сваякоў – адмовіцца ад пластыкавых, і гэта спрацавала!”
“Я памятаю, як прыносілі жывыя кветкі. Рабілі надлом, ці коратка зразалі. А інакш іх кралі і перапрадавалі”.
Чытайце таксама: